linia boczna

См. также в других словарях:

• linia — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. lińja] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. linianii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}geom. {{/stl 8}}{{stl 7}} jednowymiarowy twór geometryczny: tor prosty lub krzywy, po którym porusza… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… …   Słownik języka polskiego

• boczny — bocznyni «będący na boku w stosunku do czegoś, skierowany w bok, na bok od czegoś» Boczna ulica, droga, ścieżka. Boczne drzwi, wejście, wyjście. Boczny tor. Boczna kieszeń. ∆ Linia boczna (rodziny) «osoby pochodzące od wspólnego przodka, a nie… …   Słownik języka polskiego

• naboczny — ∆ anat. Linia naboczna «narząd zmysłowy krągłoustych, ryb i niektórych płazów, złożony z ciałek czuciowych uszeregowanych wzdłuż boków ciała, informujący o kierunku i sile prądu wody; linia boczna» …   Słownik języka polskiego

• łącznica — ż II, DCMs. łącznicacy; lm D. łącznicaic techn. «urządzenie do tworzenia połączeń telefonicznych, telegraficznych, sygnalizacyjnych, zainstalowane w odpowiedniej centrali telekomunikacyjnej» ∆ Łącznica kolejowa «boczna linia kolejowa łącząca… …   Słownik języka polskiego

• iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

• bocznica — ż II, DCMs. bocznicacy; lm D. bocznicaic 1. «boczna ulica, odnoga głównej drogi» Skręcić samochodem w bocznicę. Chodzić bocznicami. Mieszkać w cichej bocznicy. 2. «boczny tor kolejowy przeznaczony do specjalnego użytku, np. do ruchu towarowego… …   Słownik języka polskiego

• droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

• gałąź — ż V, DCMs. gałąźłęzi; lm M. gałąźłęzie, D. gałąźłęzi, N. gałąźłęziami a. gałąźłęźmi 1. «pęd wyrastający z pnia drzewa; konar, odrośl» Gałąź świerkowa. Rosochata gałąź. Gałąź dębu. Ułamać gałąź. Wiatr porusza gałęziami. ◊ Pójść na gałąź, skończyć… …   Słownik języka polskiego

• boczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bocznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} usytuowany z boku względem czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Boczne wejście. Boczna linia boiska. Boczne lusterko w samochodzie.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}odstawić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień